فضاپیمای ویجر 2 | |
voyager 2 | |
![]() نام فضاپیمایی که در سال 1977 باهدف مطالعه و بررسی سیارات منظومه شمسی به فضا پرتاب شد.علاوه بر سیارات مشتری و زحل توانست از کنار سیارات اورانوس ونپتون نیز عبور کند وبه ارسال تصاویر بپردازد. برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه نمایید: درباره خبری ازخروج این فضاپیما از منظومه شمسی به سایت زیر مراجعه نمایید: http://www.nojum.ir/news/articles/603/ مطلبی درباره وییجرها از سایت www.nojumi.org کاوشگر ویجر 1 در 5 دسامبر سال 1977 میلادی توسط ایالات متحده برای کاوش و بررسی دقیق سیارات گازی مشتری ، زحل و فضای ژرف فراتر از آنها به فضا پرتاب شد. این کاوشگر در تاریخ 5 مارس 1979 به نزدیک ترین فاصله خود نسبت به مشتری رسید و پس از بررسی و ارسال دادههایی بسیار ارزشمند و بنیادین از این سیاره به زمین ، بسوی سیاره زحل پیش رفت و پس از گذر از این سیاره در 12 نوامبر 1980 به ورای منظومه شمسیو فضای بیکران بین ستارهای پیش رفت تا سفر بی پایان خود را ادامه دهد. کاوشگر ویجر 2 در تاریخ 25 آگوست1977(این بار برای کاوش و بررسی دقیق تر تمامی سیارات گازی منظومه شمسی ، مشتری ،زحل ، اورانوس و نپتون) به فضا پرتاب شد و پس از گذر از سیاره مشتری و زحل به ترتیب در تاریخ 9 ژوئیه 1979 و 25 آگوست 1981 خود را به سیاره اورانوس در24 ژانویه 1986 رساند و پس از عبور از سیاره نپتون در 25 آگوست سال 1989 همانند ویجر1 سفر خود را بسوی ژرفای فضا در پیش گرفت. ابزارهای حامل کاوشگرهااین دو کاوشگر همراه خود ابزارهای بسیار دقیق پژوهشی حمل میکردند. از جمله این ابزار آلات میتوان به ابزاری برای اندازه گیری دقیق میدان الکتریکی (میزان توان یا قدرت ، شکل و جهت آن در سیاره ، همچنین بررسی امواج موجود در پلاسما در میدان الکتریکی (پلاسما مادهای است که از ذرات باردار پر انرژی اتم مانند الکترونتشکیل شده است، اما این ذرات خود جزء اتم نیستند) اشاره کرد. علاوه بر موارد ذکر شده 5 ابزار پژوهشی به بررسی و اندازه گیری امواج فرابنفش ، امواج مرئی ، فرو سرخ و امواجهای رادیویی (در طول موجهای مختلف) که توسط سیارات ، اقمار و حلقههایشان تولید میشد، پرداخت. از شگفت انگیزترین پدیدههایی که در طی این سفر اکتشافی اتفاق افتاد، ایجاد اختلال در ارتباط بین کاوشگرها و زمین در هنگام عبور این دو فضاپیما از پشت سیارهها است، به عبارت دیگر این امواج رادیویی (شامل دیتاهایی پیرامون ساختار سیارات) بعد از ارسال توسط کاوشگرها توسط اتمسفر سیارات و برخی از حلقهها بلوکه میشد. در محدوده خارجی سیارات منظومه شمسینور خورشیدآنقدر ضعیف بود که نمی توانست نیروی کاوشگری های ویجر را تأمین کند در عوض آنها به مولدهای گرمایی رادیو اکتیو برق تولید می کردند علایم رادیویی ویجر 2 از نپتونآنقدر ضعیف بود که باید آنتن گیرنده زمینی به تلسکوپرادیویی مجموعه بسیار بزرگ در نیومکزیکوی آمریکا متصل می شد.
|
.: Weblog Themes By Pichak :.